หากคุณกำลังจะเรียนรู้วิธีการอ่านแผนภูมิแท่งเทียนคุณต้องเข้าใจโครงสร้างของแท่งเทียนก่อน ซึ่งแตกต่างจากกราฟเส้นพื้นฐานแท่งเทียนทุกแท่งในกราฟแท่งเทียนมีจุดข้อมูลอิสระสี่จุด: จุดเปิดต่ำ สูง. ต่ำ. และราคาปิดนั่นเอง
มีกรอบเวลาหลายประเภทที่แท่งเทียนสามารถแสดงได้ ที่นิยมมากที่สุดคือรูปแบบแท่งเทียนระยะยาว (LTCP) และรูปแบบแท่งเทียนระยะสั้น (SCTP) นอกจากนี้ยังมีสิ่งที่เรียกว่า High Velocity Candlestick Patterns หรือ HDCP สำหรับระยะสั้น เป็นเทียนกรอบเวลาที่มีความซับซ้อนมากขึ้นซึ่งเป็นสิ่งที่คุณต้องให้ความสนใจเป็นพิเศษเมื่อเรียนรู้วิธีอ่านแผนภูมิแท่งเทียน
ดังนั้นอะไรคือสิ่งที่สำคัญเกี่ยวกับรูปร่างของเชิงเทียน? สิ่งสำคัญที่ต้องจำไว้คือฟองเหล่านี้ประกอบด้วยฟองอากาศรูปลิ่มและแต่ละรูปแบบแสดงถึงหนึ่งในสี่รูปแบบการเคลื่อนไหวของราคาที่สำคัญที่เราเพิ่งพูดถึง ดังนั้นหากคุณกำลังจะเรียนรู้วิธีการอ่านแผนภูมิแท่งเทียนคุณจะต้องรู้ว่าคุณกำลังดูรูปแบบแท่งเทียนแบบใดและแต่ละจุดบนแท่งเทียนนั้นหมายถึงอะไร
แน่นอนว่าคุณไม่สามารถมองเห็นเทียนหรือรูปแบบได้จนกว่าคุณจะอยู่ในระยะประมาณสามฟุต ดังนั้นหากคุณมีวิสัยทัศน์ที่ จำกัด คุณอาจต้องการใช้แว่นขยายที่คุณชื่นชอบ นอกจากนี้คุณยังต้องมีเชิงเทียนซึ่งสามารถช่วยป้องกันไม่ให้นิ้วของคุณไหม้ขณะดูแผนภูมิ แน่นอนคุณไม่จำเป็นต้องมีที่ยึดหรือสิ่งอื่นใดเสมอไปเพื่อช่วยให้คุณเห็นรูปแบบ เทรดเดอร์บางรายชอบวางมือบนชาร์ตโดยตรงและนี่ไม่ใช่เรื่องเลวร้าย แต่สำหรับผู้ที่ต้องการวิเคราะห์อย่างละเอียดอาจเป็นการดีกว่าที่จะดูแผนภูมิที่ใหญ่กว่าและอย่างน้อยก็เข้าใจ
เมื่อเรียนรู้วิธีการอ่านแผนภูมิแท่งเทียนคุณต้องเรียนรู้เกี่ยวกับไส้ตะเกียงก่อน ไส้ตะเกียงเป็นเส้นบาง ๆ บนแผนภูมิซึ่งระบุว่าเมื่อใดที่ราคาปิดมาถึงในช่วงเวลาหนึ่ง ตัวอย่างเช่นเทียนอาจยังคงเปิดอยู่เป็นเวลาสามวันจากนั้นจึงปิดเป็นเวลาหนึ่งวัน ราคาเปิดและราคาปิดจะแสดงในลำดับสีเดียวกันบนแผนภูมิ
ดังที่เราได้กล่าวไปก่อนหน้านี้จุดประสงค์หลักของกราฟแท่งเทียนคือการวิเคราะห์แนวโน้ม ตอนนี้แนวโน้มเป็นเพียงทิศทางของตลาด หากราคาเปิดสูงแสดงว่าตลาดอยู่ในแนวโน้มขาขึ้น ในทำนองเดียวกันหากราคาเปิดต่ำแสดงว่าตลาดมีแนวโน้มขาลง ดังนั้นผู้ค้าต้องให้ความสนใจกับแนวโน้มและพยายามคาดการณ์ทิศทางของแนวโน้ม
แผนภูมิแท่งเทียนส่วนใหญ่ใช้เทคนิคค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ นี่เป็นวิธีการสร้างแผนภูมิที่มุ่งเน้นไปที่ราคาปิดเพียงอย่างเดียว ค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่เป็นไปตามค่าเฉลี่ยเลขคณิตของราคาปิดในช่วงเวลาหนึ่ง ตัวอย่างเช่นราคาปิดของแต่ละแท่งแสดงถึงค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ของแท่งนั้น ขนาดของช่วงสามารถมองเห็นได้จากการผสมสีระหว่างราคาเปิดและราคาปิด
มีตัวบ่งชี้กรอบเวลาหลายประเภทที่สามารถใช้ในแผนภูมิได้ ตัวบ่งชี้กรอบเวลาอย่างง่าย ได้แก่ ตัวบ่งชี้ปริมาณตัวบ่งชี้การลู่เข้า / ค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่หรือ MACD และตัวบ่งชี้การลู่เข้า – ไดเวอร์เจนซ์เฉลี่ยเคลื่อนที่หรือ MACD ตัวบ่งชี้กรอบเวลาที่ซับซ้อนมากขึ้นรวมถึงแผนภูมิแท่งเทียนของญี่ปุ่นและวิธีการสร้างแผนภูมิแท่ง ในวิธีการสร้างแผนภูมิแท่งผู้ซื้อขายสามารถป้อนสัญญาณซื้อหรือขายโดยลากเส้นจากจุดสูงสุดของแท่งเทียนไปยังจุดต่ำสุดของแท่งเทียน ดังนั้นขนาดของสัญญาณซื้อและขายที่ได้รับจึงสัมพันธ์โดยตรงกับขนาดของแท่งเทียน เทรดเดอร์มืออาชีพส่วนใหญ่มักใช้แท่งเทียนเป็นตัวบ่งชี้กรอบเวลา